pakphum commited on
Commit
95e2c6a
·
verified ·
1 Parent(s): 66b85e0

Upload wsc285_dataset_details - Thai-exact (1).csv

Browse files
wsc285_dataset_details - Thai-exact (1).csv ADDED
@@ -0,0 +1,296 @@
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
+ QN,Label,Option 0,Option 1,Pronoun,pronoun_loc,Quote,quote_loc,Source,Text
2
+ 0,0,สมาชิกสภาเทศบาล,ผู้ประท้วง,พวกเขา,63,พวกเขาเกรงกลัวความรุนแรง,63,(Winograd 1972),สมาชิกสภาเมืองปฏิเสธที่จะให้ใบอนุญาตแก่ผู้ประท้วงเพราะกลัวจะเกิดความรุนแรง
3
+ 1,1,สมาชิกสภาเทศบาล,ผู้ประท้วง,พวกเขา,63,พวกเขาสนับสนุนความรุนแรง,63,(Winograd 1972),สมาชิกสภาเมืองปฏิเสธใบอนุญาตของผู้ประท้วงเนื่องจากพวกเขาสนับสนุนความรุนแรง
4
+ 2,0,ถ้วยรางวัล,กระเป๋าเดินทาง,มัน,55,มันใหญ่เกินไป,55,Hector Levesque,ถ้วยรางวัลไม่พอดีกับกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลเพราะมันใหญ่เกินไป
5
+ 3,1,ถ้วยรางวัล,กระเป๋าเดินทาง,มัน,55,มันเล็กเกินไป,55,Hector Levesque,ถ้วยรางวัลไม่พอดีกับกระเป๋าเดินทางสีน้ำตาลเพราะมันเล็กเกินไป
6
+ 4,0,โจน,ซูซาน,เธอ,47,เธอได้รับ,47,Hector Levesque,โจนแน่ใจว่าจะขอบคุณซูซานสำหรับความช่วยเหลือทั้งหมดที่เธอได้รับ
7
+ 5,1,โจน,ซูซาน,เธอ,47,เธอได้ให้,47,Hector Levesque,โจนแน่ใจว่าจะขอบคุณซูซานสำหรับความช่วยเหลือทั้งหมดที่เธอได้ให้
8
+ 6,0,พอล,จอร์จ,เขา,44,เขาไม่ประสบความสำเร็จ,44,Hector Levesque,พอลพยายามโทรหาจอร์จ แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จ
9
+ 7,1,พอล,จอร์จ,เขา,44,เขาไม่ว่าง,44,Hector Levesque,พอลพยายามโทรหาจอร์จ แต่เขาไม่ว่าง
10
+ 8,0,ทนายความ,พยาน,เขา,45,เขาลังเลใจ,45,Hector Levesque,ทนายความถามคำถามกับพยาน แต่เขาลังเลใจที่จะถามซ้ำ
11
+ 9,1,ทนายความ,พยาน,เขา,45,เขาลังเลใจ,45,Hector Levesque,ทนายความได้ถามคำถามกับพยาน แต่เขาลังเลใจที่จะตอบ
12
+ 10,0,รถบรรทุกส่งของ,รถโรงเรียน,มัน,52,มันวิ่งเร็วมาก,52,Hector Levesque,รถบรรทุกส่งของแซงหน้ารถโรงเรียนเพราะมันวิ่งเร็วมาก
13
+ 11,1,รถบรรทุกส่งของ,รถโรงเรียน,มัน,52,มันวิ่งช้ามาก,52,Hector Levesque,รถบรรทุกส่งของแซงหน้ารถโรงเรียนเพราะมันวิ่งช้ามาก
14
+ 12,0,แฟรงค์,บิลล์,เขา,65,เขาคือผู้ชนะ,65,Hector Levesque,แฟรงค์รู้สึกได้รับการแก้แค้นเมื่อบิลล์ คู่แข่งเก่าแก่ของเขาเปิดเผยว่าเขาคือผู้ชนะการแข่งขัน
15
+ 13,1,แฟรงค์,บิลล์,เขา,62,เขาคือผู้ชนะ,62,Hector Levesque,แฟรงค์รู้สึกสิ้นหวังเมื่อบิลล์ คู่แข่งเก่าแก่ของเขาเปิดเผยว่าเขาคือผู้ชนะการแข่งขัน
16
+ 14,0,ชายคนนี้,ลูกชาย,เขา,38,เขาอ่อนแอมาก,38,Hector Levesque,ชายคนนี้ไม่สามารถยกลูกชายของเขาขึ้นได้เพราะเขาอ่อนแอมาก
17
+ 15,1,ชายคนนี้,ลูกชาย,เขา,38,เขาหนักมาก,38,Hector Levesque,ชายคนนี้ไม่สามารถยกลูกชายของเขาขึ้นได้เพราะเขาหนักมาก
18
+ 16,0,ลูกบอลขนาดใหญ่,โต๊ะ,มัน,55,มันทำมาจากเหล็ก,55,Hector Levesque,ลูกบอลขนาดใหญ่พุ่งทะลุโต๊ะเพราะว่ามันทำมาจากเหล็ก
19
+ 17,1,ลูกบอลขนาดใหญ่,โต๊ะ,มัน,55,มันทำมาจากโฟมสไตรีน,55,Hector Levesque,ลูกบอลขนาดใหญ่พุ่งทะลุโต๊ะอย่างแรงเพราะว่ามันทำมาจากโฟมสไตรีน
20
+ 18,0,จอห์น,บิลลี่,เขา,63,เขาตัวเตี้ยมาก,63,Hector Levesque,จอห์นไม่สามารถมองเห็นเวทีที่มีบิลลี่อยู่ตรงหน้าเขาได้เพราะเขาตัวเตี้ยมาก
21
+ 19,1,จอห์น,บิลลี่,เขา,63,เขาตัวสูงมาก,63,Hector Levesque,จอห์นไม่สามารถมองเห็นเวทีที่มีบิลลี่อยู่ตรงหน้าเขาได้เพราะเขาตัวสูงมาก
22
+ 20,0,ทอม,เรย์,เขา,42,เขาถึงขั้นบันไดขั้นบนสุดแล้ว,42,Hector Levesque,ทอมโยนกระเป๋านักเรียนของเขาลงไปหาเรย์หลังจากที่เขาถึงขั้นบันไดขั้นบนสุดแล้ว
23
+ 21,1,ทอม,เรย์,เขา,42,เขาถึงบันไดขั้นล่างแล้ว,42,Hector Levesque,ทอมโยนกระเป๋านักเรียนของเขาลงไปหาเรย์หลังจากที่เขาถึงบันไดขั้นล่างแล้ว
24
+ 22,0,ซู,แซลลี่,เธอ,66,เธอออกสตาร์ตได้ดีมาก,66,Hector Levesque,แม้ว่าพวกเขาจะวิ่งด้วยความเร็วใกล้เคียงกัน แต่ซูก็ชนะแซลลี่ได้เพราะเธอออกสตาร์ตได้ดีมาก
25
+ 23,1,ซู,แซลลี่,เธอ,66,เธอออกสตาร์ตได้แย่มาก,66,Hector Levesque,แม้ว่าพวกเขาจะวิ่งด้วยความเร็วใกล้เคียงกัน แต่ซูก็ชนะแซลลี่ได้เพราะเธอออกสตาร์ตได้แย่มาก
26
+ 24,0,ประติมากรรม,ชั้นวาง,มัน,43,มันไม่ได้ยึดไว้,43,Hector Levesque,ประติมากรรมดังกล่าวกลิ้งออกจากชั้นวางเพราะมันไม่ได้ยึดไว้
27
+ 25,1,ประติมากรรม,ชั้นวาง,มัน,43,มันไม่ได้ระดับ,43,Hector Levesque,ประติมากรรมดังกล่าวกลิ้งออกจากชั้นวางเพราะมันไม่ได้ระดับ
28
+ 26,0,ภาพวาดของแซม,ภาพวาดของทีน่า,มัน,45,มันดูดีขึ้นมาก,45,Hector Levesque,ภาพวาดของแซมแขวนอยู่เหนือของทีน่า และมันดูดีขึ้นมากเมื่อมีอีกอันอยู่ด้านล่าง
29
+ 27,1,ภาพวาดของแซม,ภาพวาดของทีน่า,มัน,45,มันดูดีขึ้นมาก,45,Hector Levesque,ภาพวาดของแซมแขวนอยู่เหนือของทีน่า และมันดูดีขึ้นมากเมื่อมีอีกอันอยู่ด้านบน
30
+ 28,0,แอนนา,ลูซี่,เธอ,68,เธอตั้งใจเรียนมาก,68,Hector Levesque,แอนนาทำคะแนนได้ดีกว่าลูซี่ เพื่อนสนิทของเธอมากในการทดสอบ เพราะเธอตั้งใจเรียนมาก
31
+ 29,1,แอนนา,ลูซี่,เธอ,67,เธอตั้งใจเรียนมาก,67,Hector Levesque,แอนนาทำคะแนนสอบได้แย่กว่าลูซี่เพื่อนสนิทของเธอมาก เพราะเธอตั้งใจเรียนมาก
32
+ 30,0,เจ้าหน้าที่ดับเพลิง,ตำรวจ,พวกเขา,45,พวกเขาเดินทางมาจากที่ไกลมาก,45,Hector Levesque,เจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาถึงบริเวณหลังตำรวจ เนื่องจากพว��เขาเดินทางมาจากที่ไกลมาก
33
+ 31,1,เจ้าหน้าที่ดับเพลิง,ตำรวจ,พวกเขา,46,พวกเขาเดินทางมาจากที่ไกลมาก,46,Hector Levesque,เจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาถึงบริเวณก่อนตำรวจ เนื่องจากพวกเขาเดินทางมาจากที่ไกลมาก
34
+ 32,0,แฟรงค์,ทอม,เขา,45,เขาซื้อมา,45,Hector Levesque,แฟรงก์ไม่พอใจทอมเพราะเครื่องปิ้งขนมปังที่เขาซื้อมาจากเขาใช้งานไม่ได้
35
+ 33,1,แฟรงค์,ทอม,เขา,45,เขาขายให้,45,Hector Levesque,แฟรงค์ไม่พอใจทอมเพราะเครื่องปิ้งขนมปังที่เขาขายให้เขาใช้งานไม่ได้
36
+ 34,0,จิม,เควิน,เขา,28,เขาอารมณ์เสียมาก,28,Hector Levesque,จิมตะโกนใส่เควินเพราะเขาอารมณ์เสียมาก
37
+ 35,1,จิม,เควิน,เขา,28,เขาอารมณ์เสียมาก,28,Hector Levesque,จิมปลอบใจเควินเพราะเขาอารมณ์เสียมาก
38
+ 36,0,กระสอบมันฝรั่ง,กระสอบแป้ง,มัน,64,มันจึงต้องถูกเคลื่อนย้ายก่อน,64,Hector Levesque,กระสอบมันฝรั่งถูกวางอยู่เหนือกระสอบแป้ง ดังนั้นมันจึงต้องถูกเคลื่อนย้ายก่อน
39
+ 37,1,กระสอบมันฝรั่ง,กระสอบแป้ง,มัน,64,มันจึงต้องถูกเคลื่อนย้ายก่อน,64,Hector Levesque,กระสอบมันฝรั่งถูกวางไว้ใต้ถุงแป้ง ดังนั้นมันจึงต้องถูกเคลื่อนย้ายก่อน
40
+ 38,0,พีท,มาร์ติน,เขา,28,เขาก็ประสบความสำเร็จมาก,28,Ernest Davis,พีทอิจฉามาร์ตินถึงแม้ว่าเขาก็ประสบความสำเร็จมาก
41
+ 39,1,พีท,มาร์ติน,เขา,27,เขาประสบความสำเร็จมาก,27,Ernest Davis,พีทอิจฉามาร์ตินเพราะเขาประสบความสำเร็จมาก
42
+ 40,0,นักเรียนรุ่นพี่,นักเรียนรุ่นน้อง,พวกเขา,66,เราก็เลยลงโทษพวกเขา,54,Ernest Davis,นักเรียนรุ่นพี่รังแกนักเรียนรุ่นน้อง เราเลยลงโทษพวกเขา
43
+ 41,1,นักเรียนรุ่นพี่,นักเรียนรุ่นน้อง,พวกเขา,65,เราจึงช่วยเหลือพวกเขา,54,Ernest Davis,นักเรียนรุ่นพี่รังแกนักเรียนรุ่นน้อง เราจึงช่วยเหลือพวกเขา
44
+ 42,0,ขวด,แก้ว,มัน,50,มันหมด,50,Ernest Davis,ฉันเทน้ำจากขวดลงในแก้วจนมันหมด
45
+ 43,1,ขวด,แก้ว,มัน,50,มันเต็ม,50,Ernest Davis,ฉันเทน้ำจากขวดลงในแก้วจนมันเต็ม
46
+ 44,0,ซูซาน,แอนน์,เธอ,54,เธอเป็นคนยุ่งเรื่องชาวบ้าน,54,Ernest Davis,ซูซานรู้ปัญหาส่วนตัวของแอนน์ทุกอย่างเพราะว่าเธอเป็นคนยุ่งเรื่องชาวบ้าน
47
+ 45,1,ซูซาน,แอนน์,เธอ,54,เธอเป็นคนไม่มีความรอบคอบ,54,Ernest Davis,ซูซานรู้ปัญหาส่วนตัวของแอนน์ทุกอย่างเพราะเธอเป็นคนไม่มีความรอบคอบ
48
+ 46,0,ซิด,มาร์ค,เขา,37,เขาไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้,37,Ernest Davis,ซิดอธิบายทฤษฎีของเขาให้มาร์คฟัง แต่เขาไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้
49
+ 47,1,ซิด,มาร์ค,เขา,37,เขากลับไม่เข้าใจ,37,Ernest Davis,ซ��ดอธิบายทฤษฎีของเขาให้มาร์คฟัง แต่เขากลับไม่เข้าใจ
50
+ 48,0,ซูซาน,แอนน์,เธอ,57,เธอจึงเล่า,57,Ernest Davis,ซูซานรู้ว่าลูกชายของแอนน์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอจึงเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง
51
+ 49,1,ซูซาน,แอนน์,เธอ,62,เธอเล่า,62,Ernest Davis,ซูซานรู้ว่าลูกชายของแอนน์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะเธอเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง
52
+ 50,0,โจ,ลุงของโจ,เขา,54,เขาจะอายุน้อยกว่า 30 ปี,54,Ernest Davis,ลุงของโจยังสามารถเอาชนะเขาในการเล่นเทนนิสได้แม้ว่าเขาจะอายุน้อยกว่า 30 ปีก็ตาม
53
+ 51,1,โจ,ลุงของโจ,เขา,54,เขาจะอายุมากกว่า 30 ปี,54,Ernest Davis,ลุงของโจยังสามารถเอาชนะเขาในการเล่นเทนนิสได้แม้ว่าเขาจะอายุมากกว่า 30 ปีแล้วก็ตาม
54
+ 52,0,ภาพวาด,ต้นโอ๊ก,มัน,54,มันอยู่ทางขวา,54,Ernest Davis,ภาพวาดในห้องนั่งเล่นของมาร์คแสดงให้เห็นต้นโอ๊ก ซึ่งมันอยู่ทางขวาของตู้หนังสือ
55
+ 53,1,ภาพวาด,ต้นโอ๊ก,มัน,54,มันอยู่ทางขวา,54,Ernest Davis,ภาพวาดในห้องนั่งเล่นของมาร์คแสดงให้เห็นต้นโอ๊ก ซึ่งมันอยู่ทางขวาของบ้าน
56
+ 54,0,ช่องว่าง,ผนัง,มัน,59,ผ่านมัน,51,Ernest Davis,มีช่องว่างบนผนัง คุณสามารถมองเห็นสวนผ่านมันได้
57
+ 55,1,ช่องว่าง,ผนัง,มัน,58,ด้านหลังมัน,51,Ernest Davis,มีช่องว่างบนผนัง คุณสามารถมองเห็นสวนด้านหลังมันได้
58
+ 56,0,ท่อระบาย,เส้นผม,มัน,32,มันต้องถูกทำความสะอาด,32,Ernest Davis,ท่อระบายน้ำอุดตันด้วยเส้นผม มันต้องถูกทำความสะอาด
59
+ 57,1,ท่อระบายน้ำ,เส้นผม,มัน,32,มันต้องถูกเอาออก,32,Ernest Davis,ท่อระบายน้ำอุดตันด้วยเส้นผม มันต้องถูกเอาออก
60
+ 58,0,การประชุม,รถไฟ,มัน,104,มันสั้น,104,Ernest Davis,การประชุมของฉันเริ่มตอน 4 โมงเย็น และฉันต้องขึ้นรถไฟตอน 4 โมงครึ่ง ดังนั้นจึงมีเวลาไม่มากนัก โชคดีที่มันสั้น เลยทำให้ทุกอย่างเรียบร้อยดี
61
+ 59,1,การประชุม,รถไฟ,มัน,104,มันล่าช้า,104,Ernest Davis,การประชุมของฉันเริ่มตอน 4 โมงเย็น และฉันต้องขึ้นรถไฟตอน 4 โมงครึ่ง ดังนั้นจึงมีเวลาไม่มากนัก โชคดีที่มันล่าช้า เลยทำให้ทุกอย่างเรียบร้อยดี
62
+ 60,0,เสา,เวที,มัน,67,เห็นรอบๆมัน,56,Ernest Davis,มีเสาอยู่ระหว่างฉันกับเวที และฉันไม่สามารถมองเห็นรอบๆมันได้
63
+ 61,1,เสา,เวที,มัน,60,เห็นมัน,56,Ernest Davis,มีเสาอยู่ระหว่างฉันกับเวที และฉันไม่สามารถมองเห็นมัน
64
+ 62,0,เขา,รถไฟใต้ดิน,มัน,87,ได้ยินมัน,82,Ernest Davis,เขาประกาศออกไป แต่มีรถไฟใต้ดินเข้ามาในสถานีและฉันไม่ได้ยินมัน
65
+ 63,1,เขา,รถไฟใต้ดิน,มัน,92,ได้ยินม���นเลย,82,Ernest Davis,เขาประกาศออกไป แต่มีรถไฟใต้ดินเข้ามาในสถานีและฉันไม่ได้ยินมันเลย
66
+ 64,0,คอนเสิร์ต,ฝน,มัน,68,มันยังคงต่อเนื่อง,68,Ernest Davis,กลางคอนเสิร์ตกลางแจ้งฝนก็เริ่มตกลงมาแต่มันยังคงต่อเนื่องจนถึงเวลา 22.00 น.
67
+ 65,1,คอนเสิร์ต,ฝน,มัน,68,มันยังคงต่อเนื่อง,68,Ernest Davis,กลางคอนเสิร์ตกลางแจ้งฝนก็เริ่มตกลงและมันต่อเนื่องจนถึงเวลา 22.00 น
68
+ 66,0,ผ้าขี้ริ้วเก่า,มีด,มัน,53,ทิ้งมันลงถังขยะ,49,Ernest Davis,ฉันใช้ผ้าขี้ริ้วเก่าเช็ดมีด แล้วทิ้งมันลงถังขยะ
69
+ 67,1,ผ้าขี้ริ้วเก่า,มีด,มัน,53,ใส่มันไว้ในลิ้นชัก,49,Ernest Davis,ฉันใช้ผ้าขี้ริ้วเก่าเช็ดมีด แล้วใส่มันไว้ในลิ้นชัก
70
+ 68,0,แอนน์,แมรี่,เธอ,53,เธอจำไม่ได้,53,Ernest Davis,แอนน์ถามแมรี่ว่าห้องสมุดปิดกี่โมง เพราะเธอจำไม่ได้
71
+ 69,1,แอนน์,แมรี่,เธอ,49,เธอลืม,49,Ernest Davis,แอนน์ถามแมรี่ว่าห้องสมุดปิดกี่โมง แต่เธอลืม
72
+ 70,0,ขวดน้ำ,กระเป๋าเป้,มัน,52,มันได้สะดวก,52,Ernest Davis,ฉันหยิบขวดน้ำออกจากกระเป๋าเป้เพื่อให้หยิบใช้มันได้สะดวก
73
+ 71,1,ขวดน้ำ,กระเป๋าเป้,มัน,52,มันเบาลง,52,Ernest Davis,ฉันหยิบขวดน้ำออกจากกระเป๋าเป้เพื่อให้มันเบาลง
74
+ 72,0,หม้อ,ชั้นวาง,มัน,44,มันสูงเกินไป,44,Ernest Davis,ฉันวางหม้อบนชั้นวางไม่ได้เพราะมันสูงเกินไป
75
+ 73,1,หม้อ,ชั้นวาง,มัน,44,มันอยู่สูงเกินไป,44,Ernest Davis,ฉันวางหม้อบนชั้นวางไม่ได้เพราะมันอยู่สูงเกินไป
76
+ 74,0,แผนที่,อาคาร,มัน,46,มันดีมาก,46,Ernest Davis,ฉันมั่นใจว่าแผนที่ของฉันจะแสดงให้เห็นอาคารนี้ เพราะมันดีมาก
77
+ 75,1,แผนที่,อาคาร,มัน,46,มันมีชื่อเสียงมาก,46,Ernest Davis,ฉันมั่นใจว่าแผนที่ของฉันจะแสดงให้เห็นอาคารนี้ เพราะมันมีชื่อเสียงมาก
78
+ 76,0,บ็อบ,ชาร์ลี,เขา,42,เขาเป็นคนใจดีมาก,42,Ernest Davis,บ็อบจ่ายค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยให้ชาร์ลี เขาเป็นคนใจดีมาก
79
+ 77,1,บ็อบ,ชาร์ลี,เขา,42,เขาซาบซึ้งใจมาก,42,Ernest Davis,บ็อบจ่ายค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยให้ชาร์ลี เขาซาบซึ้งใจมาก
80
+ 78,0,บ็อบ,ชาร์ลี,เขา,92,เขาเสียใจมาก,92,Ernest Davis,บ็อบจ่ายเงินค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยให้ชาร์ลี แต่ตอนนี้ชาร์ลีกลับทำเหมือนว่าเรื่องทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้น เขาเสียใจมาก
81
+ 79,1,บ็อบ,ชาร์ลี,เขา,92,เขาเป็นคนเนรคุณมาก,92,Ernest Davis,บ็อบจ่ายเงินค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยให้ชาร์ลี แต่ตอนนี้ชาร์ลีกลับทำเหมือนว่าเรื่องทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้น เขาเป็นคนเนรคุณมาก
82
+ 80,0,บ็อบ,อดัม,เขา,97,เขาคงชนะไปแล้ว,97,Ernest Davis,บ็อบกำลังเล่นไพ่กับอดัมและได้เปรียบมาก หากอดัมไม่เกิดโชคขึ้นมาทันใด เขาคงชนะไปแล้ว
83
+ 81,1,บ็อบ,อดัม,เขา,97,เขาคงแพ้ไปแล้ว,97,Ernest Davis,บ็อบกำลังเล่นไพ่กับอดัมและได้เปรียบมาก หากอดัมไม่โชคดีขึ้นมาทันใด เขาคงแพ้ไปแล้ว
84
+ 82,0,อดัม,บ็อบ,เขา,100,เขาก็คงจากไปแล้ว,100,Ernest Davis,อดัมไม่สามารถออกจากงานที่นี่ได้จนกว่าบ็อบจะมาแทนที่เขา หากบ็อบออกจากบ้านไปทำงานตรงเวลา เขาก็คงจากไปแล้ว
85
+ 83,1,อดัม,บ็อบ,เขา,100,เขาคงมาถึงที่นี่แล้ว,100,Ernest Davis,อดัมไม่สามารถออกจากงานที่นี่ได้จนกว่าบ็อบจะมาแทนที่เขา หากบ็อบออกจากบ้านไปทำงานตรงเวลา เขาคงมาถึงที่นี่แล้ว
86
+ 84,0,นักต้มตุ๋น,แซม,เขา,48,เขาคงได้รับเงินมากมาย,48,Ernest Davis,หากนักต้มตุ๋นหลอกแซมได้สำเร็จ เขาคงได้รับเงินมากมาย
87
+ 85,1,นักต้มตุ๋น,แซม,เขา,48,เขาคงจะสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก,48,Ernest Davis,หากนักต้มตุ๋นสามารถหลอกแซมได้สำเร็จ เขาคงจะสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก
88
+ 86,0,สุนัข,จุดหนึ่งใต้ต้นไม้,มัน,147,มันร้อน,147,Ernest Davis,เป็นช่วงบ่ายของฤดูร้อน และสุนัขกำลังนั่งอยู่กลางสนามหญ้า หลังจากนั้นไม่นาน มันก็ลุกขึ้นและย้ายไปที่จุดหนึ่งใต้ต้นไม้ เพราะว่ามันร้อน
89
+ 87,1,สุนัข,จุดหนึ่งใต้ต้นไม้,มัน,147,มันเย็นกว่า,147,Ernest Davis,เป็นช่วงบ่ายของฤดูร้อน และสุนัขกำลังนั่งอยู่กลางสนามหญ้า หลังจากนั้นไม่นาน มันก็ลุกขึ้นและย้ายไปที่จุดหนึ่งใต้ต้นไม้ เพราะว่ามันเย็นกว่า
90
+ 88,0,แมว,หนู,มัน,63,มันใจร้อนเกินไป,63,Ernest Davis,แมวกำลังนอนอยู่ข้างรูหนูเพื่อรอหนู แต่ว่ามันใจร้อนเกินไป
91
+ 89,1,แมว,หนู,มัน,63,มันระมัดระวังเกินไป,63,Ernest Davis,แมวกำลังนอนอยู่ข้างรูหนูเพื่อรอหนู แต่ว่ามันระมัดระวังเกินไป
92
+ 90,0,แอนน์,ลูกสาวของแอนน์,เธอ,42,เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก,42,Ernest Davis,แอนน์เพิ่งคลอดลูกสาวเมื่อเดือนที่แล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก
93
+ 91,1,แอนน์,ลูกสาวของแอนน์,เธอ,42,เธอเป็นเด็กที่น่ารักมาก,42,Ernest Davis,แอนน์เพิ่งคลอดลูกสาวเมื่อเดือนที่แล้ว เธอเป็นเด็กที่น่ารักมาก
94
+ 92,0,อลิซ,ลูกสาวของอลิซ,เธอ,98,เธอถึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ,98,Ernest Davis,อลิซพยายามอย่างหนักที่จะห้ามลูกสาวไม่ให้คุยในงานปาร์ตี้ ทำให้เราสงสัยว่าทำไมเธอถึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ
95
+ 93,1,อลิซ,ลูกสาวของอลิซ,เธอ,97,เธอถึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ,97,Ernest Davis,อลิซพยายามอย่างหนักที่จ���หยุดลูกสาวไม่ให้เห่าในงานปาร์ตี้ ทำให้เราสงสัยว่าทำไมเธอถึงมีพฤติกรรมแปลก ๆ
96
+ 94,0,จิม,ชายในชุดทหาร,เขา,92,ทำไมเขา,88,Ernest Davis,ฉันเห็นจิมตะโกนใส่ชายในชุดทหารที่มีเคราสีแดงยาว ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น แต่ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจมาก
97
+ 95,1,จิม,ชายในชุดทหาร,เขา,92,เขาเป็นใคร,88,Ernest Davis,ฉันเห็นจิมตะโกนใส่ชายในชุดทหารที่มีเคราสีแดงยาว ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจมาก
98
+ 96,0,ปลา,ตัวหนอน,มัน,23,มันหิว,23,Ernest Davis,ปลากินตัวหนอน มันหิว
99
+ 97,1,ปลา,ตัวหนอน,มัน,23,มันอร่อยมาก,23,Ernest Davis,ปลากินตัวหนอน มันอร่อยมาก
100
+ 98,0,กุญแจ,หมากฝรั่ง,มัน,116,ฉันก็ใส่มันเข้าไปไม่ได้,101,Ernest Davis,ฉันกำลังพยายามเปิดล็อคด้วยกุญแจ แต่มีคนเอาหมากฝรั่งมาอุดรูกุญแจ และฉันก็ใส่มันเข้าไปไม่ได้
101
+ 99,1,กุญแจ,หมากฝรั่ง,มัน,116,ฉันก็เอามันออกมาไม่ได้,101,Ernest Davis,ฉันกำลังพยายามเปิดล็อคด้วยกุญแจ แต่มีคนเอาหมากฝรั่งมาอุดรูกุญแจ และฉันก็เอามันออกมาไม่ได้
102
+ 100,0,สุนัข,แมว,มัน,45,มันรอ,45,Ernest Davis,สุนัขไล่แมวซึ่งวิ่งขึ้นไปบนต้นไม้ มันรออยู่ข้างล่าง
103
+ 101,1,สุนัข,แมว,มัน,45,มันรอ,45,Ernest Davis,สุนัขไล่แมวซึ่งวิ่งขึ้นไปบนต้นไม้ มันรออยู่ที่ด้านบน
104
+ 102,0,ต้นไม้,หลังคาบ้าน,มัน,94,เอามันออกไป,90,Ernest Davis,พายุพัดต้นไม้ล้มลงมาทับหลังคาบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันต้องเอามันออกไป
105
+ 103,1,ต้นไม้,หลังคาบ้าน,มัน,94,ซ่อมมัน,90,Ernest Davis,พายุพัดต้นไม้ล้มลงมาทับหลังคาบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันต้องซ่อมมัน
106
+ 104,0,ลูกค้า,เจ้าหน้าที่ธนาคาร,เขา,66,เขาถูกนำตัวไป,66,Ernest Davis,ลูกค้าเดินเข้าไปในธนาคารแล้วแทงเจ้าหน้าที่ธนาคารคนหนึ่ง เขาถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจทันที
107
+ 105,1,ลูกค้า,เจ้าหน้าที่ธนาคาร,เขา,66,เขาถูกนำตัวไป,66,Ernest Davis,"ลูกค้าเดินเข้าไปในธนาคารแล้วแทงเจ้าหน้าที่ธนาคารคนหนึ่ง เขาถูกนำตัวไปที่โรงพยาบาลทันที
108
+ "
109
+ 106,0,จอห์น,ผู้ชาย,เขา,82,เขาหงุดหงิดมาก,82,Ernest Davis,จอห์นกำลังค้นคว้าในห้องสมุด เมื่อเขาได้ยินเสียงชายคนหนึ่งฮัมเพลงและผิวปาก เขาหงุดหงิดมาก
110
+ 107,1,จอห์น,ผู้ชาย,เขา,82,เขาช่างน่ารำคาญจริงๆ,82,Ernest Davis,จอห์นกำลังค้นคว้าในห้องสมุด เมื่อเขาได้ยินเสียงชายคนหนึ่งฮัมเพลงและผิวปาก เขาช่างน่ารำคาญจริงๆ
111
+ 108,0,จอห์น,นักเล่นกล,เขา,74,เขาประทับใจมาก,74,Ernest Davis,จอห์นกำลังวิ่งจ็อกกิ้งอยู่ในสวนสาธารณะเมื่อเขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังโยนแตงโมเล่น เขาประทับใจมาก
112
+ 109,1,จอห์น,นักเล่นกล,เขา,74,เขาน่าประทับใจมาก,74,Ernest Davis,จอห์นกำลังวิ่งจ็อกกิ้งอยู่ในสวนสาธารณะเมื่อเขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังโยนแตงโมเล่น เขาน่าประทับใจมาก
113
+ 110,0,บ็อบ,คาร์ล,เขา,64,เขาป่วยหนักมาก,64,Ernest Davis,บ็อบล้มลงบนทางเท้า ไม่นานเขาก็เห็นคาร์ลเข้ามาช่วย เขาป่วยหนักมาก
114
+ 111,1,บ็อบ,คาร์ล,เขา,64,เขารู้สึกกังวลมาก,64,Ernest Davis,บ็อบล้มลงบนทางเท้า ไม่นานเขาก็เห็นคาร์ลเข้ามาช่วย เขารู้สึกกังวลมาก
115
+ 112,0,แซมกับเอมี,พ่อแม่ของเอมี,พวกเขา,86,พวกเขาอายุสิบห้า,86,Ernest Davis,แซมกับเอมีมีความรักที่ลึกซึ้ง แต่พ่อแม่ของเอมีไม่พอใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะพวกเขาอายุสิบห้า
116
+ 113,1,แซมกับเอมี,พ่อแม่ของเอมี,พวกเขา,86,พวกเขาเป็นพวกหยิ่งยโส,86,Ernest Davis,แซมกับเอมี่มีความรักที่ลึกซึ้ง แต่พ่อแม่ของเอมี่ไม่พอใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะพวกเขาเป็นพวกหยิ่งยโส
117
+ 114,0,มาร์ค,พีท,เขา,73,เขาควรจะพูดความจริงมากกว่านี้,73,Ernest Davis,มาร์คเล่าเรื่องโกหกเกี่ยวกับตัวเองให้พีทฟังมากมาย ซึ่งพีทได้รวมไว้ในหนังสือของเขา เขาควรจะพูดความจริงมากกว่านี้
118
+ 115,1,มาร์ค,พีท,เขา,73,เขาควรจะสงสัยมากกว่านี้,73,Ernest Davis,มาร์คเล่าเรื่องโกหกเกี่ยวกับตัวเองให้พีทฟังมากมาย ซึ่งพีทได้รวมไว้ในหนังสือของเขา เขาควรจะสงสัยมากกว่านี้
119
+ 116,0,บ้านหลังเก่า,บ้านหลังใหม่,มัน,87,ย้ายออกจากมัน,73,Ernest Davis,โจขายบ้านของเขาและซื้อบ้านหลังใหม่ที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ไมล์ เขาจะย้ายออกจากมันในวันพฤหัสบดี
120
+ 117,1,บ้านหลังเก่า,บ้านหลังใหม่,มัน,85,ย้ายเข้าไปอยู่ในมัน,73,Ernest Davis,โจขายบ้านของเขาและซื้อบ้านหลังใหม่ที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ไมล์ เขาจะย้ายเข้าไปอยู่ในมันในวันพฤหัสบดี
121
+ 118,0,คน,หนังสือของพอล,พวกเขา,64,พวกเขารู้สึกติดใจ,64,Ernest Davis,หลายๆ คนเริ่มอ่านหนังสือของพอลแล้ววางไม่ลง พวกเขารู้สึกติดใจเพราะพอลเขียนได้ดีมาก
122
+ 119,1,คน,หนังสือของพอล,พวกเขา,64,พวกเขาได้รับความนิยม,64,Ernest Davis,หลายๆ คนเริ่มอ่านหนังสือของพอลแล้ววางไม่ลง พวกเขาได้รับความนิยมเพราะพอลเขียนได้ดีมาก
123
+ 120,0,ขลุ่ย,เพลง,มัน,75,เธอมีมัน,63,Ernest Davis,แมรี่หยิบขลุ่ยออกมาแล้วเล่นเพลงโปรดเพลงหนึ่งของเธอ เธอมีมันมาตั้งแต่เด็ก
124
+ 121,1,ขลุ่ย,เพลง,มัน,77,เธอรักมัน,63,Ernest Davis,แมรี่หยิบขลุ่ยออกมาแล้วเล่นเพลงโปรดเพลงหนึ่งของเธอ เธอรักมันมาตั้งแต่เด็ก
125
+ 122,0,เก้าอี้,เปียโน,มัน,40,มันพัง,40,Ernest Davis,แซมดึงเก้าอี้มาไว้ใกล้เปียโน แต่มันพัง เขาจึงต้องยืนแทน
126
+ 123,1,เก้าอี้,เปียโน,มัน,40,มันพัง,40,Ernest Davis,แซมดึงเก้าอี้มาไว้ใกล้เปียโน แต่มันพัง เขาจึงต้องร้องเพลงแทน
127
+ 124,0,หนังสือพิมพ์,กระเป๋าเป้,มัน,69,ให้มันแห้ง,64,Ernest Davis,เนื่องจากฝนตก ฉันจึงพกหนังสือพิมพ์ไว้ในกระเป๋าเป้เพื่อให้มันแห้ง
128
+ 125,1,หนังสือพิมพ์,กระเป๋าเป้,มัน,71,ให้มันแห้ง,66,Ernest Davis,เนื่องจากฝนตก ฉันจึงถือหนังสือพิมพ์ไว้เหนือกระเป๋าเป้เพื่อให้มันแห้ง
129
+ 126,0,หนังสือ,บทความ,มัน,105,เธออ่านมัน,95,Ernest Davis,ซาร่ายืมหนังสือเล่มนี้จากห้องสมุดเพราะเธอต้องการอ่านเพื่อเขียนบทความ เธออ่านมันเมื่อเธอกลับถึงบ้านจากที่ทำงาน
130
+ 127,1,หนังสือ,บทความ,มัน,106,เธอเขียนมัน,95,Ernest Davis,ซาร่ายืมหนังสือเล่มนี้จากห้องสมุดเพราะเธอต้องการอ่านเพื่อเขียนบทความ เธอเขียนมันเมื่อกลับถึงบ้านจากที่ทำงาน
131
+ 128,0,ปราสาททราย,ธง,มัน,130,พัดมันล้มลง,122,Ernest Davis,เช้านี้โจอี้สร้างปราสาททรายบนชายหาด และวางธงของเล่นไว้บนหอคอยที่สูงที่สุด แต่ช่วงบ่าย กระแสน้ำได้พัดมันล้มลง
132
+ 129,1,ปราสาททราย,ธง,มัน,130,พัดมันลงมา,122,Ernest Davis,เช้านี้โจอี้สร้างปราสาททรายบนชายหาด และวางธงของเล่นไว้บนหอคอยที่สูงที่สุด แต่ช่วงบ่ายลมพัดมันลงมา
133
+ 130,0,เจน,ซูซาน,เธอ,55,เธอรู้สึกผิดหวัง,55,Ernest Davis,เจนเคาะประตูบ้านของซูซาน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ เธอรู้สึกผิดหวัง
134
+ 131,1,เจน,ซูซาน,เธอ,55,เธอออกไปแล้ว,55,Ernest Davis,เจนเคาะประตูบ้านของซูซาน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ เธอออกไปแล้ว
135
+ 132,0,เจน,ซูซาน,เธอ,49,เธอเชิญ,49,Ernest Davis,เจนเคาะประตูและซูซานก็มาเปิดประตู เธอเชิญให้เจนออกมา
136
+ 133,1,เจน,ซูซาน,เธอ,49,เธอเชิญ,49,Ernest Davis,เจนเคาะประตูและซูซานก็มาเปิดประตู เธอเชิญให้เจนเข้าไป
137
+ 134,0,แซม,อดัม,เขา,43,เขาตั้งใจ,43,Ernest Davis,แซมเรียนภาษาฝรั่งเศสจากอดัม เพราะเขาตั้งใจที่จะพูดภาษาฝรั่งเศสได้อย่างคล่องแคล่ว
138
+ 135,1,แซม,อดัม,เขา,43,เขาสามารถพูด,43,Ernest Davis,แซมเรียนภาษาฝรั่งเศสจากอดัม เพราะเขาสามารถพูดภาษาฝรั่งเศสได้อย่างคล่องแคล่ว
139
+ 136,0,เส้นทาง,ทะเลสาบ,มัน,53,ใช้มัน,49,Ernest Davis,เส้นทางสู่ทะเลสาบถูกปิดกั้น ดังนั้นเราจึงใช้มันไม่ได้
140
+ 137,1,เส้นทาง,ทะเลสาบ,มัน,55,ไปถึงมัน,49,Ernest Davis,เส้นทางสู่ทะเลสาบถูกปิดกั้น ทำให้เราไปถึงมันไม่ได้
141
+ 138,0,ดวงอาทิตย์,เมฆ,มัน,95,มันก็ปรากฏ,95,Ernest Davis,ดวงอาทิตย์ถูกเมฆหนาปกคลุมมาตลอดทั้งเช้า แต่โชคดีที่เมื่อถึงเวลาปิกนิก มันก็ปรากฏออกมาแล้ว
142
+ 139,1,ดวงอาทิตย์,เมฆ,มัน,95,มันก็หายไป,95,Ernest Davis,ดวงอาทิตย์ถูกเมฆหนาปกคลุมมาตลอดทั้งเช้า แต่โชคดีที่เมื่อถึงเวลาปิกนิก มันก็หายไปแล้ว
143
+ 140,0,ทะเลสาบ,ชายหาด,มัน,74,มันจึงเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยกว่า,74,Ernest Davis,เราไปที่ทะเลสาบเพราะมีคนเห็นฉลามที่ชายหาด ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยกว่าสำหรับการว่ายน้ำ
144
+ 141,1,ทะเลสาบ,ชายหาด,มัน,74,มันจึงเป็นสถานที่อันตราย,74,Ernest Davis,เราไปที่ทะเลสาบเพราะมีคนเห็นฉลามที่ชายหาด ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่อันตรายที่จะว่ายน้ำ
145
+ 142,0,คนเลี้ยงแกะ,แกะ,พวกนั้น,58,พวกนั้นกลับดูเหมือนนักกอล์ฟมากกว่า,58,Ernest Davis,แซมพยายามวาดภาพคนเลี้ยงแกะและแกะ แต่สุดท้ายพวกนั้นกลับดูเหมือนนักกอล์ฟมากกว่า
146
+ 143,1,คนเลี้ยงแกะ,แกะ,พวกนั้น,58,พวกนั้นกลับดูเหมือนสุนัขมากกว่า,58,Ernest Davis,แซมพยายามวาดภาพคนเลี้ยงแกะและแกะ แต่สุดท้ายพวกนั้นกลับดูเหมือนสุนัขมากกว่า
147
+ 144,0,แมรี่,ลูกสาวของแมรี่,เธอ,48,เธอจะได้ทำงานได้,48,Ernest Davis,แมรี่พาแอนน์ลูกสาวของเธอเข้านอนเพื่อที่เธอจะได้ทำงานได้
148
+ 145,1,แมรี่,ลูกสาวของแมรี่,เธอ,48,เธอสามารถนอนหลับได้,48,Ernest Davis,แมรี่พาแอนน์ลูกสาวของเธอเข้านอนเพื่อให้เธอสามารถนอนหลับได้
149
+ 146,0,เฟร็ดและอลิซ,เสื้อโค้ต,พวกนั้ั้น,45,พวกนั้นก็ไม่ได้เตรียมรับมือ,45,Ernest Davis,เฟร็ดและอลิซมีเสื้อโค้ตที่อบอุ่นมาก แต่พวกนั้นก็ไม่ได้เตรียมรับมือกับความหนาวเย็นในอลาสก้า
150
+ 147,1,เฟร็ดและอลิซ,เสื้อโค้ต,พวกนั้น,45,พวกนั้นก็ไม่เพียงพอ,45,Ernest Davis,เฟร็ดและอลิซมีเสื้อโค้ตที่อบอุ่นมาก แต่พวกนั้นก็ไม่เพียงพอสำหรับความหนาวเย็นในอลาสก้า
151
+ 148,0,ทอมสัน,คูเปอร์,เขา,53,เขาเดินทางมาเป็นเวลา 5 ปีแล้ว,53,Ernest Davis,ทอมสันไปเยี่ยมหลุมศพของคูเปอร์ในปี พ.ศ. 2308 ในวันนั้น เขาเดินทางมาเป็นเวลา 5 ปีแล้ว
152
+ 149,1,ทอมสัน,คูเปอร์,เขา,53,เขาเสียชีวิตมาแล้วห้าปี,53,Ernest Davis,ทอมสันไปเยี่ยมหลุมศพของคูเปอร์ในปี พ.ศ. 2308 ในวันนั้น เขาเสียชีวิตมาแล้วห้าปี
153
+ 150,0,แจ็กสัน,อาร์โนลด์,เขา,49,เขาจะมีชีวิตอยู่ถึงสองศตวรรษต่อมา,49,Ernest Davis,แจ็กสันได้รับอิทธิพลจากอาร์โนลด์อย่างมาก แม้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ถึงสองศตวรรษต่อมาก็ตาม
154
+ 151,1,แจ็กสัน,อาร์โนลด์,เขา,49,เขาจะมีชีวิตอยู่ก่อนหน้านั้นสองศตวรรษ,49,Ernest Davis,แจ็กสันได้รับอิทธิพลจากอาร์โนลด์อย่างมาก แม้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ก่อนหน้านั้นสองศตวรรษก็ตาม
155
+ 152,0,ต้นไม้,ขวาน,มัน,42,มันหนาเกินไป,42,Ernest Davis,ฉันตัดต้นไม้ต้นนั้นลงด้วยขวานนั่นไม่ได้ เพราะมันหนาเกินไป
156
+ 153,1,ต้นไม้,ขวาน,มัน,42,มันเล็กเกินไป,42,Ernest Davis,ฉันตัดต้นไม้ต้นนั้นลงด้วยขวานนั่นไม่ได้ เพราะมันเล็กเกินไป
157
+ 154,0,สุนัขจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,83,ต้องฆ่าพวกมัน,75,Ernest Davis,สุนัขจิ้งจอกเข้ามาหาไก่ในเวลากลางคืน ฉันต้องฆ่าพวกมัน
158
+ 155,1,สุนัขจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,84,ต้องคอยเฝ้าพวกมัน,75,Ernest Davis,สุนัขจิ้งจอกเข้ามาหาไก่ในเวลากลางคืน ฉันต้องคอยเฝ้าพวกมัน
159
+ 156,0,สุนัขจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,62,พวกมันเริ่มกล้าขึ้นมาก,62,Ernest Davis,สุนัขจิ้งจอกเข้ามาโจมตีไก่ในเวลากลางคืน พวกมันเริ่มกล้าขึ้นมาก
160
+ 157,1,สุนัขจิ้งจอก,ไก่,พวกมัน,62,พวกมันเริ่มวิตกกังวลมาก,62,Ernest Davis,สุนัขจิ้งจอกเข้ามาโจมตีไก่ในเวลากลางคืน พวกมันเริ่มวิตกกังวลมาก
161
+ 158,0,ตา,มือ,มัน,90,เปิดมัน,83,Ernest Davis,เฟร็ดเอามือปิดตาเพราะลมพัดทรายเข้ามา เขาจึงเปิดมันขึ้นเมื่อลมหยุดพัด
162
+ 159,1,ตา,มือ,มัน,91,เอามันลง,83,Ernest Davis,เฟร็ดเอามือปิดตาเพราะลมพัดทรายเข้ามา เขาจึงเอามันลงเมื่อลมหยุดพัด
163
+ 160,0,เทอร์ปซิคอร์,ทีน่า,มัน,106,มันออกเสียงยากเกินไป,106,Ernest Davis,นักแสดงสาวคนนี้เคยใช้ชื่อว่า เทอร์ปซิคอร์ แต่เธอได้เปลี่ยนชื่อเป็น ทีน่า เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เพราะเธอรู้สึกว่ามันออกเสียงยากเกินไป
164
+ 161,1,เทอร์ปซิคอร์,ทีน่า,มัน,106,มันออกเสียงง่ายกว่า,106,Ernest Davis,นักแสดงสาวคนนี้เคยใช้ชื่อว่า เทอร์ปซิคอร์ แต่เธอได้เปลี่ยนชื่อเป็น ทีน่า เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เพราะเธอรู้สึกว่ามันออกเสียงง่ายกว่า
165
+ 162,0,เฟร็ด,จอร์จ,เขา,70,เขาก็ลุกขึ้น,70,Ernest Davis,เฟร็ดดูทีวีในขณะที่จอร์จออกไปซื้อของชำ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เขาก็ลุกขึ้น
166
+ 163,1,เฟร็ด,จอร์จ,เขา,70,เขาก็กลับมา,70,Ernest Davis,เฟร็ดดูทีวีในขณะที่จอร์จออกไปซื้อของชำ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เขาก็กลับมา
167
+ 164,0,เครื่องล้างจาน,ทีวี,มัน,163,เปิดมัน,156,Ernest Davis,เฟร็ดควรจะเปิดเครื่องล้างจาน แต่เขาเลื่อนออกไปเพราะอยากดูทีวี แต่ปรากฏว่ารายการนั้นน่าเบื่อ เขาจึงเปลี่ยนใจและเปิดมัน
168
+ 165,1,เครื่องล้างจาน,ทีวี,มัน,163,ปิดมันไป,156,Ernest Davis,เฟร็ดควรจะเปิดเครื่องล้างจาน แต่เขาเลื่อนออกไปเพราะอยากดูทีวี แต่ปรากฏว่ารายการนั้นน่าเบื่อ เขาจึงเปลี่ยนใจและปิดมันไป
169
+ 166,0,เฟร็ด,ปู่ทวด,เขา,69,"เขาเป็นคนที่น่าทึ่งมาก
170
+ ",69,Ernest Davis,"เฟร็ดเป็นผู้ชายคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่และจำปู่ทวดของฉันได้ เขาเป็นคนที่น่าทึ่งมาก
171
+ "
172
+ 167,1,เฟร็ด,ปู่ทวด,เขา,69,"เขาเคยเป็นคนที่น่าทึ่งมาก
173
+ ",69,Ernest Davis,"เฟร็ดเป็นผู้ชายคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่และจำปู่ทวดของฉันได้ เขาเคยเป็นคนที่น่าทึ่งมาก
174
+ "
175
+ 168,0,เฟร็ด,พ่อของฉัน,เขา,102,เขามีอายุสิบสองขวบ,102,Ernest Davis,เฟร็ดเป็นผู้ชายคนเดียวที่ยังจำพ่อของฉันได้ตอนที่เขายังเป็นทารก เมื่อเฟร็ดเห็นพ่อของฉันครั้งแรก เขามีอายุสิบสองขวบ
176
+ 169,1,เฟร็ด,พ่อของฉัน,เขา,102,เขามีอายุได้สิบสองเดือน,102,Ernest Davis,เฟร็ดเป็นผู้ชายคนเดียวที่ยังจำพ่อของฉันได้ตอนที่เขายังเป็นทารก เมื่อเฟร็ดเห็นพ่อของฉันครั้งแรก เขามีอายุได้สิบสองเดือน
177
+ 170,0,คัมชัตกา,ยาคุตสค์,พวกเขา,113,พวกเขาจึงพ่ายแพ้,113,Ernest Davis,ในเดือนกรกฎาคม คัมชัตกาประกาศสงครามกับยาคุตสค์ เนื่องจากกองทัพของยาคุตสค์มีอุปกรณ์ที่ดีกว่ามากและใหญ่กว่าถึงสิบเท่า พวกเขาจึงพ่ายแพ้ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์
178
+ 171,1,คัมชัตกา,ยาคุตสค์,พวกเขา,113,พวกเขาจึงได้รับชัยชนะ,113,Ernest Davis,ในเดือนกรกฎาคม คัมชัตกาประกาศสงครามกับยาคุตสค์ เนื่องจากกองทัพของยาคุตสค์มีอุปกรณ์ที่ดีกว่ามากและใหญ่กว่าถึงสิบเท่า พวกเขาจึงได้รับชัยชนะภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์
179
+ 172,0,ปลาน้อย,เป็ด,มัน,56,มันควรหนีออกไป,56,Ernest Davis,ดูสิ มีปลาน้อยว่ายน้ำอยู่ใต้เป็ดตัวนั้น! มันควรหนีออกไปให้เร็วที่สุดเพื่อความปลอดภัย!
180
+ 173,1,ปลาน้อย,เป็ด,มัน,55,มันควรหนีออกไป,55,Ernest Davis,ดูสิ มีฉลามว่ายน้ำอยู่ใต้เป็ดตัวนั้น! มันควรหนีออกไปให้เร็วที่สุดเพื่อความปลอดภัย!
181
+ 174,0,นักโบราณคดี,มนุษย์,พวกเขา,76,พวกเขาจึงค้นหาหลักฐาน,76,Ernest Davis,"นักโบราณคดีสรุปว่ามนุษย์เคยอาศัยอยู่ในลาพิวตาเมื่อ 20,000 ปีก่อน พวกเขาจึงค้นหาหลักฐานตามริมฝั่งแม่น้ำ"
182
+ 175,1,นักโบราณคดี,มนุษย์,พวกเขา,76,พวกเขาล่ากวาง,76,Ernest Davis,"นักโบราณคดีสรุปว่ามนุษย์เคยอาศัยอยู่ในลาพิวต���เมื่อ 20,000 ปีก่อน พวกเขาล่ากวางตามริมฝั่งแม่น้ำ"
183
+ 176,0,นักวิทยาศาสตร์,ปลา,พวกนั้น,108,พวกนั้นเริ่มเมื่อสองปีก่อน,108,Ernest Davis,นักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาปลา 3 สายพันธุ์ที่เพิ่งค้นพบว่าอาศัยอยู่ในมหาสมุทรอินเดีย พวกนั้นเริ่มเมื่อสองปีก่อน
184
+ 177,1,นักวิทยาศาสตร์,ปลา,พวกนั้น,108,พวกนั้นปรากฏตัวขึ้นเมื่อสองปีก่อน,108,Ernest Davis,นักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาปลา 3 สายพันธุ์ที่เพิ่งค้นพบว่าอาศัยอยู่ในมหาสมุทรอินเดีย พวกนั้นปรากฏตัวขึ้นเมื่อสองปีก่อน
185
+ 178,0,นักข่าว,ดารา,พวกเขา,56,พวกเขาสัมภาษณ์กันอย่างไม่ลดละ,56,Ernest Davis,นักข่าวสัมภาษณ์ดาราจากภาพยนตร์เรื่องใหม่ พวกเขาสัมภาษณ์กันอย่างไม่ลดละ ทำให้การสัมภาษณ์กินเวลานานมาก
186
+ 179,1,นักข่าว,ดารา,พวกเขา,56,พวกเขาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี,56,Ernest Davis,นักข่าวได้สัมภาษณ์ดาราจากภาพยนตร์เรื่องใหม่ พวกเขาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทำให้การสัมภาษณ์กินเวลานานมาก
187
+ 180,0,ตำรวจ,สมาชิกแก๊ง,พวกเขา,45,พวกเขากำลังพยายามหยุดยั้งการค้ายาเสพติด,45,Ernest Davis,ตำรวจจับกุมสมาชิกแก๊งทั้งหมด พวกเขากำลังพยายามหยุดยั้งการค้ายาเสพติดในละแวกนั้น
188
+ 181,1,ตำรวจ,สมาชิกแก๊ง,พวกเขา,45,พวกเขาพยายามลักลอบค้ายาเสพติด,45,Ernest Davis,ตำรวจจับกุมสมาชิกแก๊งทั้งหมด พวกเขาพยายามลักลอบค้ายาเสพติดในละแวกนั้น
189
+ 182,0,เค้ก,ตู้เย็น,มัน,41,มันมีเนยอยู่เยอะมาก,41,Ernest Davis,ฉันเอาเค้กไปแช่ไว้ในตู้เย็น มันมีเนยอยู่เยอะมาก
190
+ 183,1,เค้ก,ตู้เย็น,มัน,41,มันมีของเหลือมากมาย,41,Ernest Davis,ฉันเอาเค้กไปแช่ไว้ในตู้เย็น มันมีของเหลือมากมายอยู่ในนั้น
191
+ 184,0,ข้อเท้า,ไม้ค้ำยัน,พวกมัน,85,พวกมันน่าจะอาการดีขึ้น,85,Ernest Davis,แซมข้อเท้าหักทั้งสองข้างและต้องเดินด้วยไม้ค้ำยัน แต่ประมาณหนึ่งเดือนจากนี้พวกมันน่าจะอาการดีขึ้น
192
+ 185,1,ข้อเท้า,ไม้ค้ำยัน,พวกมัน,85,พวกมันจะไม่จำเป็น,85,Ernest Davis,แซมข้อเท้าหักทั้งสองข้างและต้องเดินด้วยไม้ค้ำยัน แต่ประมาณหนึ่งเดือนจากนี้พวกมันจะไม่จำเป็นอีกต่อไป
193
+ 186,0,ผู้สนับสนุน,ผู้คัดค้าน,พวกเขา,117,พวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อยอย่างมาก,117,Ernest Davis,เมื่อผู้สนับสนุนร่างกฎหมายมาถึงศาลากลาง พวกเขาประหลาดใจที่พบว่าในห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้คัดค้าน พวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อยอย่างมาก
194
+ 187,1,ผู้สนับสนุน,ผู้คัดค้าน,พวกเขา,117,พวกเขาเป็น���สียงส่วนใหญ่,117,Ernest Davis,เมื่อผู้สนับสนุนร่างกฎหมายมาถึงศาลากลาง พวกเขาประหลาดใจที่พบว่าในห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้คัดค้าน พวกเขาเป็นเสียงส่วนใหญ่
195
+ 188,0,คุกกี้ข้าวโอ๊ต,คุกกี้ช็อกโกแลตชิป,มัน,129,มันให้มากกว่านี้,121,Ernest Davis,ทุกคนชอบคุกกี้ข้าวโอ๊ตมาก แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ชอบคุกกี้ช็อกโกแลตชิป คราวหน้าเราควรสร้างมันให้มากกว่านี้
196
+ 189,1,คุกกี้ข้าวโอ๊ต,คุกกี้ช็อกโกแลตชิป,มัน,130,สร้างมันให้น้อยลง,121,Ernest Davis,ทุกคนชอบคุกกี้ข้าวโอ๊ตมาก แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ชอบคุกกี้ช็อกโกแลตชิป คราวหน้าเราควรสร้างมันให้น้อยลง
197
+ 190,0,สำเนาจดหมายข่าว,เก้าอี้,มัน,120,มันมีไม่เพียงพอ,106,Ernest Davis,เราหวังว่าจะวางสำเนาจดหมายข่าวของเราไว้บนเก้าอี้ทุกตัวในหอประชุม แต่มันมีไม่เพียงพอ
198
+ 191,1,สำเนาจดหมายข่าว,เก้าอี้,มัน,118,มันมีมากเกินไป,106,Ernest Davis,เราหวังว่าจะวางสำเนาจดหมายข่าวของเราไว้บนเก้าอี้ทุกตัวในหอประชุม แต่ปรากฏว่ามันมีมากเกินไป
199
+ 192,0,หมุด,แครอท,มัน,59,มันก็เหลือรูไว้,59,Ernest Davis,ฉันปักหมุดทะลุแครอท พอดึงหมุดออกมา มันก็เหลือรูไว้
200
+ 193,1,หมุด,แครอท,มัน,59,มันมีรู,59,Ernest Davis,ฉันปักหมุดผ่านแครอท พอดึงหมุดออกก็พบว่ามันมีรู
201
+ 194,0,ปากกา,กาแฟ,มัน,113,มันเต็มไปด้วยกาแฟ,113,Ernest Davis,ฉันหาช้อนไม่เจอ จึงลองใช้ปากกาคนกาแฟ แต่นั่นกลับกลายเป็นความคิดที่ไม่ดี เพราะมันเต็มไปด้วยกาแฟ
202
+ 195,1,ปากกา,กาแฟ,มัน,113,มันเต็มไปด้วยหมึก,113,Ernest Davis,ฉันหาช้อนไม่เจอ จึงลองใช้ปากกาคนกาแฟ แต่นั่นกลับกลายเป็นความคิดที่ไม่ดี เพราะมันเต็มไปด้วยหมึก
203
+ 196,0,สตีฟ,เฟร็ด,เขา,44,เขาชื่นชมเขามาก,44,Ernest Davis,สตีฟทำตามแบบอย่างของเฟร็ดในทุกเรื่อง เขาชื่นชมเขามาก
204
+ 197,1,สตีฟ,เฟร็ด,เขา,44,เขามีอิทธิพลอย่างมากต่อเขา,44,Ernest Davis,สตีฟทำตามแบบอย่างของเฟร็ดในทุกเรื่อง เขามีอิทธิพลอย่างมากต่อเขา
205
+ 198,0,โต๊ะ,ประตู,มัน,48,มันกว้างเกินไป,48,Ernest Davis,โต๊ะตัวนี้ไม่สามารถผ่านประตูได้เนื่องจากมันกว้างเกินไป
206
+ 199,1,โต๊ะ,ประตู,มัน,48,"มันแคบเกินไป
207
+ ",48,Ernest Davis,"โต๊ะตัวนี้ไม่สามารถผ่านประตูได้เนื่องจากมันแคบเกินไป
208
+ "
209
+ 200,0,เสื้อสเวตเตอร์,เสื้อแจ็คเก็ต,มัน,66,มันดูเชยๆสำหรับเธอ,66,Ernest Davis,เกรซยินดีที่จะแลกเสื้อสเวตเตอร์ของเธอกับเสื้อแจ็คเก็ตของฉัน เธอคิดว่ามันดูเชยๆสำหรับเธอ
210
+ 201,1,เสื้อสเวตเตอร์,เสื้อแจ็คเก็ต,มัน,66,มันดูเข้ากับเธอดี,66,Ernest Davis,เกรซยินดีที่จะแลกเสื้อสเวตเตอร์ของเธอกับเสื้อแจ็คเก็ตของฉัน เธอคิดว่ามันดูเข้ากับเธอดี
211
+ 202,0,จอห์น,บิล,เขา,32,ดูแลเขา,19,Ray Jackendoff,จอห์นจ้างบิลมาดูแลเขา
212
+ 203,1,จอห์น,บิล,เขา,47,ดูแลเขา,34,Ray Jackendoff,จอห์นจ้างตัวเองให้บิลดูแลเขา
213
+ 204,0,จอห์น,บิล,เขา,46,เขาก็ออกไป,46,Ray Jackendoff,จอห์นสัญญากับบิลว่าจะออกไป ดังนั้นหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็ออกไป
214
+ 205,1,จอห์น,บิล,เขา,45,เขาก็ออกไป,45,Ray Jackendoff,จอห์นสั่งให้บิลออกไป ดังนั้นหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็ออกไป
215
+ 206,0,กู๊ดแมน,ซีโนฟาเนส,เขา,100,ความยากลำบากที่เขาเผชิญ,87,Ernest Davis,ชีวประวัติของแซม กู๊ดแมนเกี่ยวกับซีโนฟาเนสนายพลชาวสปาร์ตันสื่อถึงความยากลำบากที่เขาเผชิญในการวิจัยของเขาอย่างชัดเจน
216
+ 207,1,กู๊ดแมน,ซีโนฟาเนส,เขา,100,ความยากลำบากที่เขาเผชิญ,87,Ernest Davis,ชีวประวัติของแซม กู๊ดแมนเกี่ยวกับซีโนฟาเนสนายพลชาวสปาร์ตันสื่อถึงความยากลำบากที่เขาเผชิญในวัยเด็กได้อย่างชัดเจน
217
+ 208,0,เอ็มม่า,แม่ของเอ็มม่า,ของเธอ,37,การศึกษาของเธอ,37,"Ernest Davis, adapted from Emma by Jane Austen",แม่ของเอ็มม่าเสียชีวิตไปนานแล้ว และการศึกษาของเธอได้รับการดูแลจากผู้หญิงที่เก่งมากคนหนึ่งซึ่งเป็นพี่เลี้ยงเด็ก
218
+ 209,1,เอ็มม่า,แม่ของเอ็มม่า,ของเธอ,37,บ้านของเธอ,37,"Ernest Davis, adapted from Emma by Jane Austen",แม่ของเอ็มม่าเสียชีวิตไปนานแล้ว และบ้านของเธอได้รับการดูแลจากผู้หญิงที่เก่งมากคนหนึ่งซึ่งเป็นพี่เลี้ยงเด็ก
219
+ 210,0,เจน,ซูซาน,เธอ,33,เธอไม่ได้รับคำตอบ,33,Ernest Davis,เจนเคาะประตูห้องของซูซานแต่เธอไม่ได้รับคำตอบ
220
+ 211,1,เจน,ซูซาน,เธอ,33,เธอไม่ได้ตอบ,33,Ernest Davis,เจนเคาะประตูห้องซูซานแต่เธอไม่ได้ตอบ
221
+ 212,0,โจ,นักสืบ,เขา,29,เขาได้รับรายงานขั้นสุดท้าย,29,David Bender,โจจ่ายเงินให้กับนักสืบหลังจากที่เขาได้รับรายงานขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับคดี
222
+ 213,1,โจ,นักสืบ,เขา,29,เขาส่งรายงานขั้นสุดท้าย,29,David Bender,โจจ่ายเงินให้กับนักสืบหลังจากที่เขาส่งรายงานขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับคดีแล้ว
223
+ 214,0,เบธ,แซลลี่,เธอ,63,เธอหยุด,63,David Bender,เบธไม่ได้โกรธแซลลี่ที่ขัดจังหวะเธอ เพราะเธอหยุดและนับถึงสิบ
224
+ 215,1,เบธ,แซลลี่,เธอ,63,เธอกลับหยุด,63,David Bender,เบธไม่ได้โกรธแซลลี่ที่ขัดจังหวะเธอ เพราะเธอกลับหยุดและขอโทษ
225
+ 216,0,จิม,บาร์เทนเดอร์,ของเขา,44,แก้วเปล่าของเขา,44,David Bender,จิ��ส่งสัญญาณให้บาร์เทนเดอร์และชี้ไปที่แก้วเปล่าของเขา
226
+ 217,1,จิม,บาร์เทนเดอร์,ของเขา,44,กุญแจห้องน้ำของเขา,44,David Bender,จิมส่งสัญญาณให้บาร์เทนเดอร์และชี้ไปที่กุญแจห้องน้ำของเขา
227
+ 218,0,แดน,บิลล์,เขา,60,"เขาบอกว่า ""เลือกเลย!""",60,David Bender,"แดนนั่งที่เบาะหลังในขณะที่บิลล์นั่งที่เบาะหน้าเพราะเขาบอกว่า ""เลือกเลย!"" ช้ามาก"
228
+ 219,1,แดน,บิลล์,เขา,60,"เขาบอกว่า ""เลือกเลย!""",60,David Bender,"แดนนั่งที่เบาะหลังในขณะที่บิลล์นั่งที่เบาะหน้าเพราะเขาบอกว่า ""เลือกเลย!"" เร็วกว่า"
229
+ 220,0,ทอม,ราล์ฟ,ของเขา,38,บิชอปของเขา,38,David Bender,"ทอมกล่าว ""เช็ค"" กับราล์ฟขณะที่เขาเคลื่อนย้ายบิชอปของเขา"
230
+ 221,1,ทอม,ราล์ฟ,ของเขา,37,บิชอปของเขา,37,David Bender,"ทอมกล่าว ""เช็ค"" กับราล์ฟขณะที่เขาพาบิชอปของเขาไป"
231
+ 222,0,แอนเดรีย,ซูซาน,เธอ,48,เธอสามารถมองเห็น,48,David Bender,"ขณะที่แอนเดรียอยู่ในเครื่องบินพ่นยาฆ่าแมลงบินผ่านซูซาน เธอสามารถมองเห็นรันเวย์ได้
232
+ "
233
+ 223,1,แอนเดรีย,ซูซาน,เธอ,48,เธอสามารถมองเห็น,48,David Bender,ขณะที่แอนเดรียอยู่ในเครื่องบินพ่นยาฆ่าแมลงบินผ่านซูซาน เธอสามารถมองเห็นล้อลงจอดได้
234
+ 224,0,ทอม,ราล์ฟ,เขา,35,เขาจะไม่ต้องขับรถคนเดียว,35,David Bender,ทอมให้ราล์ฟไปส่งที่โรงเรียนเพื่อที่เขาจะไม่ต้องขับรถคนเดียว
235
+ 225,1,ทอม,ราล์ฟ,เขา,35,เขาจะได้ไม่ต้องเดิน,35,David Bender,ทอมให้ราล์ฟไปโรงเรียนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเดิน
236
+ 226,0,บิล,จอห์น,เขา,49,เขาอิ่มแล้ว,49,David Bender,บิลส่งจานที่ว่างครึ่งหนึ่งให้จอห์นเพราะเขาอิ่มแล้ว
237
+ 227,1,บิล,จอห์น,เขา,49,เขาหิว,49,David Bender,บิลส่งจานที่ว่างครึ่งหนึ่งให้จอห์นเพราะเขาหิว
238
+ 228,0,บิล,จอห์น,ของเขา,40,ตาของเขา,40,David Bender,บิลส่งเกมบอยไปให้จอห์นเพราะตาของเขาจบลงแล้ว
239
+ 229,1,บิล,จอห์น,ของเขา,40,ตาของเขา,40,David Bender,บิลส่งเกมบอยไปให้จอห์นเพราะถึงตาของเขาต่อไป
240
+ 230,0,ชายคนนั้น,เด็กชาย,ของเขา,28,ไหล่ของเขา,28,David Bender,ชายคนนั้นยกเด็กชายขึ้นบนไหล่ของเขา
241
+ 231,1,ชายคนนั้น,เด็กชาย,ของเขา,28,เตียงสองชั้นของเขา,28,David Bender,ชายคนนั้นยกเด็กชายขึ้นบนเตียงสองชั้นของเขา
242
+ 232,0,หญิงสาว,เด็กสาว,ของเธอ,11,หลังของเธอ,11,David Bender,หญิงสาวยืดหลังของเธอและยิ้มให้เด็กสาว
243
+ 233,1,หญิงสาว,เด็กสาว,ของเธอ,8,หลังของเธอ,8,David Bender,หญิงสาวตบหลังของเธอและยิ้มให้เด็กสาว
244
+ 234,0,บิลลี่,โทบี้,ของเขา,41,ของเล่นของเขา,41,David Bender,บิลลี่ร้องไห้เพราะโทบี้ไม่รั���ของเล่นของเขา
245
+ 235,1,บิลลี่,โทบี้,ของเขา,40,ของเล่นของเขา,40,David Bender,บิลลี่ร้องไห้เพราะโทบี้ไม่ยอมแบ่งของเล่นของเขา
246
+ 236,0,ลิลลี่,ดอนน่า,ของเธอ,30,ความเงียบของเธอ,30,David Bender,ลิลลี่พูดกับดอนน่า ทำลายความเงียบของเธอ
247
+ 237,1,ลิลลี่,ดอนน่า,ของเธอ,30,สมาธิของเธอ,30,David Bender,ลิลลี่พูดกับดอนน่า ทำลายสมาธิของเธอ
248
+ 238,0,ทอมมี่,ทิมมี่,เขา,64,มองเขา,59,David Bender,เมื่อทอมมี่ทำไอศกรีมหล่น ทิมมี่ก็หัวเราะคิกคัก พ่อจึงมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ
249
+ 239,1,ทอมมี่,ทิมมี่,เขา,64,มองเขา,59,David Bender,เมื่อทอมมี่ทำไอศกรีมหล่น ทิมมี่ก็หัวเราะคิกคัก พ่อจึงมองเขาอย่างเข้มงวด
250
+ 240,0,ออลลี่,ทอมมี่,ของเขา,50,ขาของเขาก็เริ่มปวด,50,David Bender,ในขณะที่ออลลี่อุ้มทอมมี่ขึ้นบันไดคดเคี้ยวยาวๆ ขาของเขาก็เริ่มปวด
251
+ 241,1,ออลลี่,ทอมมี่,ของเขา,50,ขาของเขาห้อยลงมา,50,David Bender,ในขณะที่ออลลี่อุ้มทอมมี่ขึ้นบันไดคดเคี้ยวยาวๆ ขาของเขาห้อยลงมา
252
+ 242,0,พ่อ,เด็กน้อย,ของเขา,39,อ้อมแขนของเขา,39,David Bender,พ่ออุ้มเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับไว้ในอ้อมแขนของเขา
253
+ 243,1,พ่อ,เด็กน้อย,ของเขา,39,เปลของเขา,39,David Bender,พ่ออุ้มเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับอยู่ในเปลของเขา
254
+ 244,0,ผู้หญิง,เด็กสาว,ของเธอ,32,อกของเธอ,32,David Bender,ผู้หญิงคนนั้นกอดเด็กสาวไว้กับอกของเธอ
255
+ 245,1,ผู้หญิง,เด็กสาว,ของเธอ,32,เจตนาของเธอ,32,David Bender,หญิงคนนั้นกอดหญิงหญิงสาวไว้ขัดเจตนาของเธอ
256
+ 246,0,พ่อแม่ของแพม,แพมและพอล,พวกเขา,75,พวกเขาโกรธมาก,75,David Bender,พ่อแม่ของแพมกลับมาบ้านและพบว่าเธอมีเซ็กส์กับพอล แฟนหนุ่มของเธอ พวกเขาโกรธมาก
257
+ 247,1,พ่อแม่ของแพม,แพมและพอล,พวกเขา,75,พวกเขารู้สึกอาย,75,David Bender,พ่อแม่ของแพมกลับมาบ้านและพบว่าเธอมีเซ็กส์กับพอล แฟนหนุ่มของเธอ พวกเขารู้สึกอาย
258
+ 248,0,ดร.อดัมส์,เคท,เธอ,29,เธอเกษียณแล้ว,29,David Bender,ดร.อดัมส์แจ้งให้เคททราบว่าเธอเกษียณแล้วและได้นำเสนอทางเลือกต่างๆ สำหรับการรักษาในอนาคต
259
+ 249,1,ดร.อดัมส์,เคท,เธอ,29,เธอเป็นมะเร็ง,29,David Bender,ดร.อดัมส์แจ้งเคทว่าเธอเป็นมะเร็งและได้นำเสนอทางเลือกต่างๆ สำหรับการรักษาในอนาคต
260
+ 250,0,แดน,บิล,เขา,56,เขาเป็นคนมีเมตตามาก,56,David Bender,แดนต้องหยุดบิลไม่ให้เล่นกับนกที่บาดเจ็บ เขาเป็นคนมีเมตตามาก
261
+ 251,1,แดน,บิล,เขา,56,เขาเป็นคนใจร้ายมาก,56,David Bender,แดนต้องหยุดบิลไม่ให้เล่นกับนกที่บาดเจ็บ เขาเป็นคนใจร้ายมาก
262
+ 252,0,จอร์จ,เอริค,เ���า,75,เขาจะอยากดูมากเป็นพิเศษ,75,David Bender,จอร์จได้รับตั๋วชมละครฟรี แต่เขากลับมอบตั๋วให้เอริค แม้ว่าเขาจะอยากดูมากเป็นพิเศษก็ตาม
263
+ 253,1,จอร์จ,เอริค,เขา,71,เขาอยากดูมากเป็นพิเศษ,71,David Bender,จอร์จได้รับตั๋วชมละครฟรี แต่เขาให้ตั๋วแก่เอริค เพราะเขาอยากดูมากเป็นพิเศษ
264
+ 254,0,จอร์จ,เอริค,เขา,71,เขาไม่ค่อยอยาก,71,David Bender,จอร์จได้รับตั๋วชมละครฟรี แต่เขาให้ตั๋วแก่เอริค เพราะเขาไม่ค่อยอยากดูเท่าไหร่
265
+ 255,0,เจน,โจน,เธอ,29,เธอไม่หิว,29,"""Linguistic Problems and Complexities"" http://www.csi.uottawa.ca/tanka/files/complexities.html",เจนให้ขนมแก่โจนเพราะเธอไม่หิว
266
+ 256,1,เจน,โจน,เธอ,29,เธอหิว,29,"""Linguistic Problems and Complexities"" http://www.csi.uottawa.ca/tanka/files/complexities.html",เจนให้ขนมแก่โจนเพราะว่าเธอหิว
267
+ 257,0,มะนาว,ต้นมะนาว,พวกมัน,78,พวกมันกลับ,78,Ernest Davis,ฉันพยายามวาดภาพสวนผลไม้ที่มีมะนาวอยู่บนต้นมะนาว แต่พวกมันกลับดูเหมือนหลอดไฟมากกว่า
268
+ 258,1,มะนาว,ต้นมะนาว,พวกมัน,78,พวกมันกลับ,78,Ernest Davis,ฉันพยายามวาดภาพสวนผลไม้ที่มีมะนาวอยู่บนต้นมะนาว แต่พวกมันกลับดูเหมือนเสาโทรศัพท์มากกว่า
269
+ 259,0,เจมส์,โรเบิร์ต,เขา,35,เขาถูกปฏิเสธ,35,From (Rahman and Ng 2012),เจมส์ขอความช่วยเหลือจากโรเบิร์ต แต่เขาถูกปฏิเสธ
270
+ 260,1,เจมส์,โรเบิร์ต,เขา,35,เขาปฏิเสธ,35,From (Rahman and Ng 2012),เจมส์ขอความช่วยเหลือจากโรเบิร์ต แต่เขาปฏิเสธ
271
+ 261,0,คิริลอฟ,ชาตอฟ,เขา,47,เขาได้รับความนิยมน้อยลง,47,Modified from (Rahman and Ng 2012),คิริลอฟสละตำแหน่งประธานาธิบดีให้กับชาตอฟ เนื่องจากเขาได้รับความนิยมน้อยลง
272
+ 262,1,คิริลอฟ,ชาตอฟ,เขา,47,เขาได้รับความนิยมมากกว่า,47,Modified from (Rahman and Ng 2012),คิริลอฟสละตำแหน่งประธานาธิบดีให้กับชาตอฟ เนื่องจากเขาได้รับความนิยมมากกว่า
273
+ 263,0,เอ็มม่า,เจนี่,เธอ,45,เธอจะเห็นว่า,45,Modified from (Rahman and Ng 2012),เอ็มม่าไม่ได้ส่งบอลให้เจนี่แม้ว่าเธอจะเห็นว่าเธอกำลังเปิดอยู่ก็ตาม
274
+ 264,1,เอ็มม่า,เจนี่,เธอ,45,เธอจะเปิด,45,Modified from (Rahman and Ng 2012),เอ็มม่าไม่ได้ส่งบอลให้เจนี่แม้ว่าเธอจะเปิดอยู่ก็ตาม
275
+ 265,0,ปีกผีเสื้อ,โต๊ะ,มัน,42,มันก็หัก,42,(Winograd 1971),ฉันวางปีกผีเสื้อไว้บนโต๊ะแล้วมันก็หัก
276
+ 266,1,หนังสือหนักๆ,โต๊ะ,มัน,38,มันก็แตก,38,(Winograd 1971),ฉันวางหนังสือหนักๆ ไว้บนโต๊ะแล้วมันก็แตก
277
+ 267,0,มาดอนน่า,เทรนเนอร์,เธอ,34,เธอทน,34,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,มาดอนน่าไล่เทรนเนอร์ของเธอออกเพราะเธอทนแฟนของเธอไม่ได้
278
+ 268,1,มาดอนน่า,เทรนเนอร์,เธอ,34,เธอไปนอน,34,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,มาดอนน่าไล่เทรนเนอร์ของเธอออกเพราะเธอไปนอนกับแฟนหนุ่มของเธอ
279
+ 269,0,มาดอนน่า,เทรนเนอร์,ของเธอ,49,แฟนหนุ่มของเธอ,49,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,มาดอนน่าไล่เทรนเนอร์ของเธอออกเพราะเธอไปนอนกับแฟนหนุ่มของเธอ
280
+ 270,1,มาดอนน่า,เทรนเนอร์,ของเธอ,53,แฟนหนุ่มของเธอ,53,Modified from a headline in People Magazine http://www.people.com/article/madonna-fired-trainer-slept-with-boyfriend-manila-tour-stop,มาดอนน่าไล่เทรนเนอร์ของเธอออกเพราะเธอทนแฟนหนุ่มของเธอไม่ได้
281
+ 271,0,แคโรล,เรเบคก้า,เธอ,43,เธอขโมยนาฬิกาไป,43,Leora Morgenstern,แคโรลเชื่อว่าเรเบคก้าสงสัยว่าเธอขโมยนาฬิกาไป
282
+ 272,1,แคโรล,เรเบคก้า,เธอ,43,เธอขโมยนาฬิกาไป,43,Leora Morgenstern,แคโรลเชื่อว่าเรเบคก้าเสียใจที่เธอขโมยนาฬิกาไป
283
+ 273,0,เชกสเปียร์,โอวิด,ของเขา,70,การเขียนของเขา,70,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้เป็นการแนะนำเชกสเปียร์ให้รู้จักกับโอวิด ซึ่งมีอิทธิพลต่อการเขียนของเขาเป็นอย่างมาก
284
+ 274,1,เชกสเปียร์,เกอเธ่,ของเขา,72,การเขียนของเขา,72,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้เป็นการแนะนำเชกสเปียร์ให้รู้จักเกอเธ่ ซึ่งมีอิทธิพลต่อการเขียนของเขาเป็นอย่างมาก
285
+ 275,1,เชกสเปียร์,โอวิด,ของเขา,69,ผลงานเขียนของเขา,69,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้เป็นการแนะนำเชกสเปียร์ให้รู้จักกับโอวิด เนื่องจากเป็นการคัดเลือกผลงานเขียนของเขามาได้อย่างดี
286
+ 276,0,เชกสเปียร์,เกอเธ่,ของเขา,71,ผลงานเขียนของเขา,71,Ernest Davis (coming out of a Facebook discussion with Michael Witbrock),หนังสือเล่มนี้เป็นการแนะนำเชกสเปียร์ให้รู้จักเกอเธ่ เนื่องจากเป็นการคัดเลือกผลงานเขียนของเขามาได้อย่างดี
287
+ 277,0,อลิซ,เจด,เธอ,53,เธอโชคดีอยู่เสมอ,53,Sabri Meeran and Ernest Davis,อลิซมองหาเจด เพื่อนของเธอในฝูงชน เนื่องจากเธอโชคดีอยู่เสมอ อลิซจึงสังเกตเห็นเธอได้อย่างรวดเร็ว
288
+ 278,1,อลิซ,เจด,เธอ,53,เธอสวมผ้าโพกหัวสีแดงอยู่เสมอ,53,Sabri Meeran and Ernest Davis,"อลิซมองหาเจด เพื่อนของเธอในฝูงชน เนื่องจากเธอสวมผ้าโพกหัวสีแดงอยู่เสมอ อลิซจึงมองเห็นเธอได้อย่างรวดเร็ว
289
+ "
290
+ 279,0,อีธาน,ลุค,เขา,48,"เขาคือ ""มัน""",48,Sabri Meeran,"ระหว่างเกมไล่ตาม อีธานไล่ตามลุคเพราะเขาคือ ""มัน"""
291
+ 280,1,อีธาน,ลุค,เขา,50,"เขาคือ ""มัน""",50,Sabri Meeran,"ระหว่างเกมไล่ตาม อีธานวิ่งหนีลุคเพราะว่าเขาคือ ""มัน"""
292
+ 281,0,กรรม��าร,แชทบอต,พวกเขา,102,พวกเขาโง่มาก,102,Sabri Meeran,ในการแข่งขันโล้บเนอร์ กรรมการไม่สามารถระบุได้ว่าผู้ตอบแบบสำรวจคนใดเป็นแชทบอตเนื่องจากพวกเขาโง่มาก
293
+ 282,1,กรรมการ,แชทบอต,พวกเขา,102,พวกเขามีความก้าวหน้ามาก,102,Sabri Meeran,ในการแข่งขันโล้บเนอร์ กรรมการไม่สามารถระบุได้ว่าผู้ตอบแบบสำรวจคนใดเป็นแชทบอตเนื่องจากพวกเขามีความก้าวหน้ามาก
294
+ 283,0,GrWQWu8JyC,willow-towered Canopy Huntertropic wrestles,มัน,101,มันสามารถลืมได้ง่าย,101,Sabri Meeran,"ผู้ใช้ได้เปลี่ยนรหัสผ่านจาก ""GrWQWu8JyC"" เป็น ""willow-towered Canopy Huntertropic wrestles"" เนื่องจากมันสามารถลืมได้ง่าย"
295
+ 284,1,GrWQWu8JyC,willow-towered Canopy Huntertropic wrestles,มัน,101,มันจำได้ง่าย,101,Sabri Meeran,"ผู้ใช้ได้เปลี่ยนรหัสผ่านจาก ""GrWQWu8JyC"" เป็น ""willow-towered Canopy Huntertropic wrestles"" เนื่องจากมันจำได้ง่าย
296
+ "