| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 30,0039,001,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องสติปัฏฐาน ๑ การถามเรื่องสัมมัปปธาน ๑ การ | |
| 30,0039,002,ถามเรื่องอิทธิบาท ๑. | |
| 30,0039,003,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องอินทรีย์ ๑ การถามเรื่องพละ ๑ การถามเรื่อง | |
| 30,0039,004,โพชฌงค์ ๑. | |
| 30,0039,005,ปุจฉาอีก ๓ ประการ คือ การถามเรื่องมรรค ๑ การถามเรื่องผล ๑ การถามเรื่อง | |
| 30,0039,006,นิพพาน ๑. | |
| 30,0039,007,คำว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น ความว่า ข้าพระองค์ทูลถาม คือ ทูลขอ ทูล | |
| 30,0039,008,เชื้อเชิญ ทูลให้ประสาท ซึ่งปัญหานั้นว่า ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหาแก่ข้าพระองค์ เพราะ | |
| 30,0039,009,ฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น. | |
| 30,0039,010,คำว่า ภควา นี้ เป็นคำกล่าวโดยเคารพ ฯลฯ. คำว่า ภควา นี้ เป็นสัจฉิกาบัญญัติ คำว่า | |
| 30,0039,011,ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ ความว่า ขอพระองค์จงตรัส ... ขอพระองค์จง | |
| 30,0039,012,ประกาศ เพราะฉะนั้น จึงชื่อว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถามปัญหานั้น ขอ | |
| 30,0039,013,พระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์. | |
| 30,0039,014,เพราะเหตุนั้น พราหมณ์นั้นจึงกราบทูลว่า | |
| 30,0039,015,ข้าพระองค์มีความประสงค์ด้วยปัญหา จึงมาเฝ้าพระองค์ผู้ไม่ | |
| 30,0039,016,หวั่นไหว ผู้เห็นมูล. ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์เป็น | |
| 30,0039,017,อันมากในโลกนี้ อาศัยอะไร จึงพากันแสวงหายัญให้แก่ | |
| 30,0039,018,เทวดาทั้งหลาย ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ขอทูลถาม | |
| 30,0039,019,ปัญหานั้น. ขอพระองค์จงตรัสบอกปัญหานั้นแก่ข้าพระองค์ | |
| 30,0039,020,เถิด. | |
| 30,0039,021,[๑๒๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรปุณณกะ) | |
| 30,0039,022,ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์ พวกใดพวกหนึ่งนี้ เป็น | |
| 30,0039,023,อันมากในโลกนี้ พากันแสวงหายัญแก่เทวดาทั้งหลาย. ดูกร | |
| 30,0039,024,ปุณณกะ ฤาษี มนุษย์ กษัตริย์ พราหมณ์ เป็นอันมาก | |
| 30,0039,025,ในโลกนี้ เหล่านั้น หวังความเป็นอย่างนี้ อาศัยชรา จึง | |
| 30,0039,026,พากันแสวงหายัญแก่เทวดาทั้งหลาย. | |