cat_title
stringclasses 5
values | v_order
int64 1
116
| v_position
int64 0
1
| poem_text
stringlengths 15
47
| poet_name
stringclasses 1
value | poem_id
int64 1
599
|
|---|---|---|---|---|---|
غزل | 9 | 0 | بگذر از نام و ننگ خود حافظ | حافظ | 532 |
غزل | 10 | 1 | ساغر می‌طلب که مخموری | حافظ | 532 |
غزل | 1 | 0 | ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی | حافظ | 533 |
غزل | 2 | 1 | از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی | حافظ | 533 |
غزل | 3 | 0 | چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن | حافظ | 533 |
غزل | 4 | 1 | که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی | حافظ | 533 |
غزل | 5 | 0 | ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است | حافظ | 533 |
غزل | 6 | 1 | که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی | حافظ | 533 |
غزل | 7 | 0 | به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی | حافظ | 533 |
غزل | 8 | 1 | به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی | حافظ | 533 |
غزل | 9 | 0 | چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست | حافظ | 533 |
غزل | 10 | 1 | مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی | حافظ | 533 |
غزل | 11 | 0 | طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن | حافظ | 533 |
غزل | 12 | 1 | کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی | حافظ | 533 |
غزل | 13 | 0 | سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی | حافظ | 533 |
غزل | 14 | 1 | که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی | حافظ | 533 |
غزل | 15 | 0 | ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست | حافظ | 533 |
غزل | 16 | 1 | مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی | حافظ | 533 |
غزل | 17 | 0 | می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش | حافظ | 533 |
غزل | 18 | 1 | خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی | حافظ | 533 |
غزل | 19 | 0 | جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع | حافظ | 533 |
غزل | 20 | 1 | که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی | حافظ | 533 |
غزل | 21 | 0 | به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم | حافظ | 533 |
غزل | 22 | 1 | بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی | حافظ | 533 |
غزل | 23 | 0 | می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش | حافظ | 533 |
غزل | 24 | 1 | که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی | حافظ | 533 |
غزل | 25 | 0 | نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه | حافظ | 533 |
غزل | 26 | 1 | ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی | حافظ | 533 |
غزل | 27 | 0 | جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده | حافظ | 533 |
غزل | 28 | 1 | جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی | حافظ | 533 |
غزل | 1 | 0 | عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی | حافظ | 534 |
غزل | 2 | 1 | ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی | حافظ | 534 |
غزل | 3 | 0 | چه شکرهاست در این شهر که قانع شده‌اند | حافظ | 534 |
غزل | 4 | 1 | شاهبازان طریقت به مقام مگسی | حافظ | 534 |
غزل | 5 | 0 | دوش در خیل غلامان درش می‌رفتم | حافظ | 534 |
غزل | 6 | 1 | گفت ای عاشق بیچاره تو باری چه کسی | حافظ | 534 |
غزل | 7 | 0 | با دل خون شده چون نافه خوشش باید بود | حافظ | 534 |
غزل | 8 | 1 | هر که مشهور جهان گشت به مشکین نفسی | حافظ | 534 |
غزل | 9 | 0 | لمع البرق من الطور و آنست به | حافظ | 534 |
غزل | 10 | 1 | فلعلی لک آت بشهاب قبس | حافظ | 534 |
غزل | 11 | 0 | کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش | حافظ | 534 |
غزل | 12 | 1 | وه که بس بی‌خبر از غلغل چندین جرسی | حافظ | 534 |
غزل | 13 | 0 | بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن | حافظ | 534 |
غزل | 14 | 1 | حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی | حافظ | 534 |
غزل | 15 | 0 | تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیرم | حافظ | 534 |
غزل | 16 | 1 | جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی | حافظ | 534 |
غزل | 17 | 0 | چند پوید به هوای تو ز هر سو حافظ | حافظ | 534 |
غزل | 18 | 1 | یسر الله طریقا بک یا ملتمسی | حافظ | 534 |
غزل | 1 | 0 | نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 2 | 1 | که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 3 | 0 | من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش | حافظ | 535 |
غزل | 4 | 1 | که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 5 | 0 | چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی | حافظ | 535 |
غزل | 6 | 1 | وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 7 | 0 | در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است | حافظ | 535 |
غزل | 8 | 1 | حیف باشد که ز کار همه غافل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 9 | 0 | نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف | حافظ | 535 |
غزل | 10 | 1 | گر شب و روز در این قصه مشکل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 11 | 0 | گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست | حافظ | 535 |
غزل | 12 | 1 | رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 13 | 0 | حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد | حافظ | 535 |
غزل | 14 | 1 | صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی | حافظ | 535 |
غزل | 1 | 0 | هزار جهد بکردم که یار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 2 | 1 | مرادبخش دل بی‌قرار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 3 | 0 | چراغ دیده شب زنده دار من گردی | حافظ | 536 |
غزل | 4 | 1 | انیس خاطر امیدوار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 5 | 0 | چو خسروان ملاحت به بندگان نازند | حافظ | 536 |
غزل | 6 | 1 | تو در میانه خداوندگار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 7 | 0 | از آن عقیق که خونین دلم ز عشوه او | حافظ | 536 |
غزل | 8 | 1 | اگر کنم گله‌ای غمگسار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 9 | 0 | در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند | حافظ | 536 |
غزل | 10 | 1 | گرت ز دست برآید نگار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 11 | 0 | شبی به کلبه احزان عاشقان آیی | حافظ | 536 |
غزل | 12 | 1 | دمی انیس دل سوکوار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 13 | 0 | شود غزاله خورشید صید لاغر من | حافظ | 536 |
غزل | 14 | 1 | گر آهویی چو تو یک دم شکار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 15 | 0 | سه بوسه کز دو لبت کرده‌ای وظیفه من | حافظ | 536 |
غزل | 16 | 1 | اگر ادا نکنی قرض دار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 17 | 0 | من این مراد ببینم به خود که نیم شبی | حافظ | 536 |
غزل | 18 | 1 | به جای اشک روان در کنار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 19 | 0 | من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم | حافظ | 536 |
غزل | 20 | 1 | مگر تو از کرم خویش یار من باشی | حافظ | 536 |
غزل | 1 | 0 | ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 2 | 1 | بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 3 | 0 | در مقامی که صدارت به فقیران بخشند | حافظ | 537 |
غزل | 4 | 1 | چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 5 | 0 | در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن | حافظ | 537 |
غزل | 6 | 1 | شرط اول قدم آن است که مجنون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 7 | 0 | نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن | حافظ | 537 |
غزل | 8 | 1 | ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 9 | 0 | کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش | حافظ | 537 |
غزل | 10 | 1 | کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 11 | 0 | تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای | حافظ | 537 |
غزل | 12 | 1 | ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 13 | 0 | ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان | حافظ | 537 |
غزل | 14 | 1 | چند و چند از غم ایام جگرخون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 15 | 0 | حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است | حافظ | 537 |
غزل | 16 | 1 | هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی | حافظ | 537 |
غزل | 1 | 0 | زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی | حافظ | 538 |
غزل | 2 | 1 | خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی | حافظ | 538 |